7

- Nareszcie w domu - powiedział do siebie Axel idąc do parku . Nie był tu cztery lata. Ostatni rok spędził w europie . Tęsknił za tym miejscem . Często zastanawiał się co teraz robi Nathan , bardzo za nim tęsknił . Usiadł na ławce i zapalił papierosa . Od wyjazdu z Japonii pił i palił dużo więcej niż kiedyś . Siedział tak przez godzinę , patrzył na dziecki . W tym parku było pięknie . Wstał i ruszył w kierunku auta .
Gdy cofał auto , jakiś pacan wjechał mu w tył .
- Kurwa - krzyknął . Wysiadł z auta , cały tył jego nowego mercedesa był zniszczony . Z samochodu który w niego wjechał , wysiadł wysoki chłopak o krótkich niebieskich włosach , jedynie grzywka była długa i zakrywała oczy . Widać było że nie jest zadowolony z tego co się stało . Popatrzył na Axela , zanurowało go .
- Axel to ty ???- spytał niebieskowłosy . Axel przyjrzał się mu . Znał go , ale skąd . Chłopak uśmiechnął się i odsłonił oczy . Axel znał je , oczy które kiedyś tak kochał .
- Nathan - to było bardziej stwierdzenie niż pytanie . Chłopak uśmiechnął się i odsłonił rząd białych zębów .
- Hej kiedy wróciłeś - spytał . Axel nie wiedział co robić .
- Wczoraj - powiedział po chwili .
- Może pójdziemy do kawiarni i porozmawiamy o autach - zaproponował Nathan . Wsiadł do auta i zaparkował go . Wysiadł i podszedł do Axela . W milczeniu zaczęli iść do kawiarni . Axelowi było wstyd , wstyd że go wtedy zostawił . Chłopak zmężniał przez ten czas . Nie miał już takiej kobiecej postury . Weszli do kawiarni i zajęli stolik .
- Co podać - spytała kelnerka .
- Dla mnie zwykłą czarną kawę- powiedział Axel i popatrzył na Nathana .
- Herbatę - kelnerka posłała im piękny uśmiech i odeszła od stolika . Po chwili wróciła z zamówieniem .
- Na jak długo przyjechałeś - spytał Nathan .
- Na stałe - Nathan posłał mu blady uśmiech .
- To fajnie - Axel wiedział że chłopak kłamie .
- A ty co teraz robisz . Biegasz grasz w piłkę . Czy coś nowego- Axel zmienił temat .
- Niestety nie mogę ani biegać ani grać- wyznał ze smutkiem Nathan . Axel zdziwił się , przecież on tak to kocha .
- Czemu , jeżeli nie chcesz to nie mów - dodał szybko Axel .
Nathan uśmiechnął się .
- Dwa lata temu doznałem kontuzji nogi - skłamał .
- Przykro mi - Nathan wiedział że niemoże powiedzieć mu prawdy . Nie mógł powiedzieć mu że po jego wyjeździe kilkukrotnie chciał się zabić .
Zaczęli rozmawiać o tym co teraz robią . Axelowi dobrze się z nim rozmawiało . Do kawiarni weszła grupk kobiet . Nathan uśmiechnął się .
- Hej Kotku - pisnęła jedna . Podbiegła do Nathana i pocałowała go w usta .
- Eva to jest Axel mój stary znajomy - przedstawił Axela .
- Dzień dobry - przywitała go pięknym uśmiechem . Axel kiwnął głową , wstał od stołu . Pożegnał się i wyszedł płacąc rachunek . Był zły , nie na Nathana tylko na siebie . Jak on mógł zmuszać go do bycia gejem .  Wsiadł do auta , ale nie ruszył zapalił papierosa .
- Kurwa!!!- krzyknął . Miał nadzieję że nie spotka Nathana. Miał nadzieję że go więcej nie zobaczy , a nawet jeśli to że nic nie będzie czuć . Ale mylił się , Nathan był jak magnez , Axel nadal go kochał . Pojechał do wynajętego domu. Dopiero tam dał upust swoim nerwą zaczął krzyczeć . I płakać , nie płakał od czterech lat .