6

-Spokojnie nic ci nie zrobię - przyrzekł Axel , swoim ciepłym głosem . Głosem którego Nathan nie słyszał od dawna .
- Czemu się ze mną bawisz , po prostu powiedz że zaraz mnie znów zerżniesz i pobijesz . Po co mówisz takie klamstwa - krzyknął Nathan . Poczuł okropny ból w klatce piersiowej.
- Nie kłamie , a ty się proszę nie ruszaj - Nathan dopiero po tych słowach , uświadomił sobie o tym że tyłek bardzo go boli . No i był w bandarzach i śmierdział jakimiś maściami .
- Czemu kurwa jestem w bandarzach - spytał .
- Zemdlałeś , zadzwoniłem po Julię . Widać popatrzyła cię - wyjaśnił . Nathan zrobił zdziwioną minę .
- Czemu po nią zadzwoniłeś , gdybym umarł , miałbyś problem z głowy . Musiał byś se tylko nową dziwke znaleźć -powiedział Nathan . Miał dosyć tego że jest workiem treningowym Axela . Kochał go ale Axela , ale on go kiedyś zabije .
- Nigdy nie pozwolę ci umrzeć - powiedział Axel i popatrzył mu w oczy .
- Tak bardzo lubisz się nademną znęcać !!! - krzyknął Nathan .
- Nie nie lubię - przyznał Axel .
- Ale to robisz , i zawsze będziesz - Nathan miał dość . Jak go teraz zabije oszczędzi mu cierpień .
- Nie nie będę , już nigdy cię nie skrzywdzę . Nie uderzę , nie zgwałcę - wyznał Axel , chciało mu się płakać .
- Ale dla czego - spytał Nathan.
- Możesz mi nie wierzyć ale ja cię kocham - wyszeptała Axel i resztkami sił powstrzymał się od płaczu . Nathan popatrzył ną niego .
- Kochasz mnie , a mimo to zrobiłeś ze mnie swoją dziwkę - Nathan nie rozumiał go . Axel wiedział co powinien zrobić , coś co uratowało by Nathana i jego .
- Tak traktowałem cię tak , i dlatego jeszcze dzisiaj zniknę z twojego życia raz na zawsze - mówiąc to wstał - zadzwonię do Juli . Przepraszam ale muszę odejść kocham cię - powiedział i wyszedł z pokoju .
Z oczu Nathan poleciały łzy .
Trzy godziny później Axel wyszedł z mieszkania , z dwiema torbami  . Wiedział że tylko by ranił Nathana zostając . Spakował torby do bagażnika i wsiadł do auta . Wyjechał z Tokjo , wyjechał bo za bardzo kochał Nathana .