1

Witam jest to nowa historia. Głównym bohaterem jest Jude Sharp. Opowiadania są trochę chore ale moja koleżanka powiedziała że są super więc je daje. Sami ocencie.

- Szybciej!!!-Krzyczał Jude Sharp do swoich zawodników. Był dobrym trenerem ale wymagał bardzo dużo. Zawodnicy mieli od 16-19 lat ale byli bardzo dziecinni. Jude był bardzo z nich dumny. W końcu byli najlepsi e Japonii.
Byli mu bardzo posłuszni mimo że on sam miał tylko 25 lat. Swoją uwagę skupił na wysokim chłopaku o czarnych włosach i zielonych oczach. Chłopak trzymał się z tyłu mimo że był naprawdę dobry.
Po treningu podszedł do chłopaka.
- Muszę z tobą porozmawiać przyjdź do mnie do gabinetu jak skończysz wszystkie treningi - powiedział twardo.
- Tak panie trenerze-chłopak posłał mu piękny uśmiech.
Jude poszedł do swojego gabinetu. Tam zaczął czytać raporty. Nie cierpiał tego ale musiał to robić. Zaraz miał przyjść chłopak. Jude wiedział że to co ma zamiar zrobić jest chore ale on już nie mógł.
Ktoś zapukał do drzwi .
- Proszę - powiedział Jude. Do gabinetu wszedł chłopak o czarnych włosach. Ubrany był w czarną koszulkę i tego samego koloru spodnie.
- Siadaj - chłopak wykonał rozkaz. Nie rozumiał o co chodzi . Zaczął się lekko bać.
- Napijesz się czegoś - spytał Jude.
- Soku pomarańczowego - po chwili dostał do ręki szklankę.
- Dziękuję , o czym pan chciał porozmawiać???
- Jesteś wspaniałym piłkarzem. Chciałbym byś został kapitanem - mówiąc to dał chłopakowi opaskę.
- Czemu ja ???
- Jesteś odpowiedzialny , utalentowany . Czyli idealny kapitan .
- Mike jest odemnie lepszy.
- Mike jest kiepskim strategiem.
- Ale - nie dokończył bo Jude popatrzył mu w oczy.
- Powiem w prost jeżeli tylko zechcesz zrobię gwiazdę.  Zrobię z ciebie najlepszego piłkarza w Japonii - chłopak zrobił wielkie oczy.
- Co pan chce w zamian- spytał. Jude uśmiechnął się.
- Dobrze Tom widać że jesteś w temacie.
- Tak wiem że w życiu nie ma nic za darmo - powiedział i wstał. Ta rozmowa była jakąś dziwna.
- Chcę ciebie - powiedział Jude. Chłopak nic nie zrozumiał.
- Chce pan bym w czymś panu pomógł - Jude wstał i stanął za nim.
- Nie ja chcę byś ty był ze mną rozumiesz - mówiąc to objął chłopaka w pasie. Chłopak chciał się uwolnić ale nie mógł. Jude rzucił go na kanapę.
- Powiem tak. Jeżeli zostaniesz moim kochankiem zrobię z ciebie gwiazdę. Jeżeli jednak tego nie zrobisz , wtedy wywalę cię z drużyny. Sprawie że nikt już nigdy cie nie zatrudni. Zrobię z ciebie nic nie wartego śmiecia więc zastanów się - powiedział ostro Jude. Tom opuścił głowę wiedział że Jude nie kłamie. Popatrzył mu w oczy .
- Zgoda - powiedział. Jude usiadł obok niego . Objął go w pasie i zaczął całować po szyji.
- Dobra decyzja - ugryzł chłopaka w obojczyk. Tom czuł się ochydnie właśnie zrobił z siebie prywatną  dziwkę. Jude wziął od niego klucze od mieszkania. Miał mieszkać z nim. Chłopak nic niemówił tylko wykonywał polecenia. Bał się i to mocno. Widział w oczach Jude'a czystą żądzę , ządzę jego ciała. Postanowił jakoś odwlec ich pierwszy raz. Ale wiedział że kiedyś to nastąpi a wtedy będzie czuł okropny ból. A on od wypadku rodziców bał się panicznie bólu. Pojechał do rezydencji Sharpa. Był tu wiele razy. Podczas jazdy Jude cały czas go całował. Kierowca nie był tym zdziwiony. Tom za każdym razem gdy Jude go dotykał czuł coraz większy strach. Zaczął żałować swojej decyzji. Teraz wiedział że nie ma odwrotu. Jude go adoptował więc nie miał gdzie uciec a na ulice nie chciał wrócić.